Historie Oranjevereniging Hoonhorst
Het begon allemaal in 1973, het jaar van het 25 jarig ambtsjubileum van Koningin Juliana. Het leek de voorzitter van het plaatselijk belang, schoolhoofd “meester” Overmars, een goed idee om ter gelegenheid van dit jubileum ook een feest in Hoonhorst te organiseren. Piet Disselhorst en Joop Koerhuis zochten een groep enthousiaste dorpsgenoten bij elkaar om de kar te trekken. Een zeer geslaagd dorpsfeest was het resultaat. Dit feest smaakte naar meer en resulteerde in de oprichting van een bloeiende Oranjevereniging. Dezelfde vereniging die in 2023 haar 50 jaar bestaan vierde.
Vroeger …
In de beginjaren moest er met weinig financiële middelen veel gebeuren. Geld was er nooit en sponsoring een onbekend begrip. Er moest dus creatief met de beperkte middelen worden omgegaan. De meeste leden konden wel iets regelen / ritselen. Hans Rienties werkte bij bouwbedrijf Moes. Restanten betonijzer werden gezaagd en gebogen tot afrasteringspalen. Een oranje kleurtje erop en met oranje touw stond er een fraaie afrastering langs het veld. Afgekeurde binnendeuren bleken zeer geschikt om een waterbak te fabriceren. Hennie van de Vechte kon via zijn baas Nettenbouw afgedankte houten stroompalen regelen. Deze palen werden in Dalfsen in balken en latten gezaagd en gebruikt voor onder andere de waterbak en de zeepbaan. Niet alles was natuurlijk via de leden te ritselen. De firma Fakkert is vanaf het eerste jaar ook onze hofleverancier voor meters landbouwfolie. En nog steeds doen we nooit tevergeefs een beroep op de ondernemers in- en rondom Hoonhorst.
In de kleine uurtjes …
De opbouw moest in de avonduren gebeuren want in die tijd werd er overdag nog gewerkt. ATV was een onbekend fenomeen, een dag vrij zeldzaam en ‘thuiswerken’ kon, maar niet in de tijd van de baas. De leden moesten dus vol aan de bak om de klus te klaren. Alle onderdelen werden eigenhandig opgebouwd. Zo werden de eerste waterbakken met de schop gegraven. De ROVA bestond nog niet, dus zo’n gat was ook handig om het veld weer schoon op te leveren. De locaties komen we nog ieder jaar met de grondboor tegen….
Ook de familie werd ingeschakeld. Tot diep in de nacht was het thuisfront bezig om voldoende ballen voor het bussen-gooien in elkaar te naaien. Om 23.00 uur bleek een bal van stro toch niet te werken, dus werd een matras opgeofferd. Het schuim werd bekleed met fleurige oude kleding. De volgende ochtend werden dezelfde naaisters ingezet om de kinderen te begeleiden bij de spelletjesochtend. Er moest in goed overleg veel werk worden verzet, maar de saamhorigheid en het uiteindelijke resultaat betaalde de pijn en moeite altijd dubbel en dwars terug.
BZN
Een van de hoogtepunten was het optreden van de band BZN. Zaal Kappers, de residentie waar in de beginjaren de feestavond werd gehouden, was hiervoor te klein. Er werd een grote tent achter de Dammans Es gezet waar de band optrad. Binnen no-time waren alle kaarten uitverkocht. Op de zaterdagavond werd de tent ingezet als discotheek met top D.J. Erik de Zwart. Een tent was dat weekend sowieso geen overbodige luxe. Het weer was namelijk dramatisch. Het stormde zo hard, dat zelfs de uitbouw van de tent afwaaide. Gelukkig bleef dit lot de grote tent bespaard. De tent kwam vervolgens ook goed van pas tijdens de jeugdspelen. De spelletjes werden verplaatst naar de tent waardoor het programma droog kon worden afgewerkt. Op Koninginnedag was het gelukkig wel een stralende dag zodat de zeskamp gewoon door konden gaan.
Onze eigen feesttent
Om meer geld over te houden werd het toch wel moeilijke besluit genomen om afscheid te nemen van residentie ‘Kappers’ en de festiviteiten te organiseren vanuit een feesttent. De eerste tent was een gezellige circustent van doek met twee palen in het midden. Met vereende krachten werd deze tent opgezet. Met name het leggen van de vloerplaten was een flinke klus. Deze tent was niet te certificeren, en dus voor de wet niet brandveilig. Er moest dus noodgedwongen worden overgeschakeld op een veel duurdere tent met aluminium spanten.
Guldens
Voor niks gaat de zon op. Natuurlijk moest er ook geld binnenkomen. De feestavond, het Oranjebal, de verloting en de prijsuitreiking na afloop van de Zeskamp in zaal Kappers bracht geld in het laatje. Daarnaast werd voor het middagprogramma, “De Zeskamp”, entree geheven en werd van de kinderen een donatie gevraagd in de vorm van een oud Hollandsche gulden voor de deelname aan de kinderspelen. De catering op het veld uitbesteed aan onder andere cafetaria Zwakenberg uit Lemelerveld en de Boskamp. Zij kregen de beschikking over een uitgiftepunt van zeil, balken en stempels dat tegen de gymzaal werd gebouwd. Als stageld werd de patat voor de kinderen gebakken.
Ook organiseerde de Oranjevereniging (leest Joop Koerhuis, Harry Veltmaat en Bertus Kogelman) jarenlang een bingo in zaal Kappers om de kas te spekken.
De geldlade werd vanaf het eerste jaar beheerd door Harry Veltmaat die er maar liefst 25 jaar in is geslaagd om de vereniging financieel gezond te houden.
Zeskamp
Het middagprogramma is vele jaren ingevuld met een zeskamp. De straten in Hoonhorst streden hierbij om de hoogste eer. Het was in die tijd geen probleem om de teams samen te stellen. De deelnemers stonden namelijk in de rij om de eer van de straat te verdedigen. Hierbij werden ze luid aangemoedigd door de achterban. Spectaculaire terugkerende onderdelen waren de zeepbaan, de waterbak en de steeplechase.
25 jaar lang was Gerard Koerhuis de spreekstalmeester van de zeskamp. De eerste jaren zat hij hierbij op het dak van de bibliotheek. Zijn commentaar werd versterkt door de megafoon op de auto van Herman Zwakenberg. Jawel, dezelfde installatie die voor de optocht reed om de mensen uit bed te trommelen.
Piet Geurts was al die jaren de hoofdscheidsrechter en zijn vrouw Inja assisteerde hem hierbij. Het schijnt dat Dick Passchier en Judith Bosch de kunst van het presenteren in Hoonhorst hebben opgedaan voor hun succesformule ‘Spel zonder grenzen’.
Carnaval
Chris Lindenhovius, uitbater van Café Kappers, zag een carnavalsvereniging wel zitten. Voor de organisatie werd de Oranjevereniging benaderd. In 1978 was de oprichting van de Hoonhakkers een feit. De organisatie van beide feesten was erg gezellig, maar ook zeer tijdrovend. Ook was het lastig om de geldstromen gescheiden te houden. Om die reden is de carnavalsvereniging in 1988 als aparte vereniging verder gegaan.
Veiligheid
In den beginne was eenieder verantwoordelijk voor zijn eigen veiligheid en die van zijn kinderen. Op de zeepbaan was een helm dan wel verplicht, maar hangend aan een kabelbaan, 8 meter boven de grond, met een dienblad in de hand en daarbij worden bekogeld met zandzakken, dat moest natuurlijk gewoon kunnen. Er zijn gelukkig nooit ernstige ongelukken gebeurd en het meeste leed was te verzachten met een pleister en een kus.
Dennis Veneboer had ooit minder geluk. Met de feestvierende teams (meestal Koelmansstraat en Sterrenbos ….) op de achtergrond werd captain Dennis Veneboer door zijn team (De tempelhof) op passende wijze bedankt voor alweer een vernederende afstraffing. Helaas brak bij de worp in de waterbak zijn been. De zaak werd geschikt door Dennis lid te maken van de Oranjevereniging. Gelukkig kregen we er zijn ouders (Sientje en Herman) ook bij die als vrijwilligers al jaren bergen werk verzetten.
Nu
Er is veel veranderd. Het organiseren van een dergelijk feest is veel complexer geworden. Het programma is veel uitgebreider geworden en er is een strakke organisatie nodig om aan alle (dure) regels, voorschriften en vergunningsvoorwaarden te voldoen. Het bleek nodig om zaken notarieel vast te leggen en verzekeringen af te sluiten. Er werd hiervoor een beroep gedaan op Charles Fakkert die als penningmeester de boel juridisch en financieel goed verankerde.
Alles wordt duurder, dus ook de organisatie van de festiviteiten. Een aantal jaren geleden hebben we de stap genomen om onze activiteiten te organiseren vanuit een eigen feesttent. Hierdoor zijn we minder afhankelijk van het weer en, niet onbelangrijk, de (horeca) inkomsten zijn hierdoor aanzienlijk toegenomen. Mede hierdoor en natuurlijk door de bijdrage van ontelbare sponsoren, hoeven we nog steeds geen entree te vragen voor de activiteiten.
Op naar de 100 jaar!
Maar niet alles is veranderd. De Oranjevereniging is nog steeds een groep enthousiaste mensen die er ieder jaar voor zorgt dat de dagen rond Koninginnedag gevuld zijn met activiteiten voor het hele dorp en omstreken.
De feestavond en kinderspelen zijn van begin af aan een jaarlijks terugkerend fenomeen en ook het middagprogramma op Koninginnedag zelf is nooit van het programma verdwenen. En belangrijker, het is nog steeds een laagdrempelig feest voor iedereen!